Η αναζήτηση της επιβεβαίωσης….

Τι είναι άραγε αυτό που μας ωθεί στο να ψάχνουμε διαρκώς την επιβεβαίωση της ύπαρξης μας, στους γύρο μας…;
Μήπως είναι ο φόβος, η ανασφάλεια, ίσως και πολλά περισσότερα μαζί…;

Πολλά χρόνια τώρα οι επιστήμονες ψάχνουν να βρουν, τι είναι αυτό το ψυχικό συναίσθημα που υπάρχει μέσα μας και μας ωθεί να κάνουμε ο κάθε ένας ξεχωριστά ότι μπορεί να βάλει ο νους του, για να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του, για να κινήσει το ενδιαφέρον κάποιου/κάποιων και να αναδειχθεί, να ξεχωρίσει και να κάνει την διαφορά.

Κάποιες φορές έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, κάποιες άλλες φορές όμως όχι.

Ένας στους δέκα πρωτοπορεί και εννιά στους δέκα μιμούνται, με την ελπίδα ότι θα πετύχουν το ίδιο ή ότι θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση με το πρότυπο τους. Συχνά όμως δεν συμβαίνει να το πετυχαίνουν, γιατί υπάρχει μια μοναδικότητα και μια πολυπλοκότητα ανάμεσα στους ανθρώπους που έχει να κάνει με πολλά πράγματα και θέματα που δεν καταστούν εφικτό το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ανέκαθεν ο άνθρωπος ήθελε να ξέρει αν αυτό που κάνει είναι αποδεκτό από τους γύρο του και με την αποδοχή αναζητούσε την επιβράβευση των πράξεων του. Η μοναδική του ανησυχία και άγχος ήταν να μην γίνει αποδεκτό και αντί της επιβράβευσης να εισπράξει απόρριψη.

Τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε γίνει υπερκαταναλωτικά όντα, με απώτερο στόχο να κάνουμε ότι κάνει (συνήθως κάποιος/κάποια γνωστή/γνωστός) όχι γιατί το θέλουμε πραγματικά ή γιατί το έχουμε ανάγκη, αλλά μόνο και μόνο γιατί το έχει κάνει ο τάδε ή η τάδε και το κάνουμε και εμείς. Και δεν μπαίνουμε στην διαδικασία να σκεφτούμε γιατί;
Γιατί να το κάνω και εγώ;
Τι είναι αυτό που θα μου δώσει;
Τι είναι αυτό που απαιτεί από εμένα;

Όλοι μας ότι  δούμε, έτσι απλά το αντιγράφουμε.

Από την μία αυτό μας δίνει κάτι έτοιμο και είναι πιο εύκολο να το ακολουθήσουμε, από την άλλη έτσι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνατότητες μας. Δεν βρίσκουμε τα όρια μας και απλά συμβιβαζόμαστε με τα ήδη υπάρχων γιατί πιστεύουμε ότι έτσι θα έχουμε την αποδοχή και την επιβεβαίωση που αναζητάμε.

Η βασική ιδέα είναι η αντιγραφή και η μίμηση κάποιου που έχει πετύχει, όχι το αντικείμενο του ή το αποτέλεσμα που έχει, αλλά ο τρόπος που αντιμετώπισε τις καταστάσεις και τις δυσκολίες που είχε μέχρι να φτάσει να πετύχει τον στόχο του.

Όσοι πρωτοτυπούν και γίνονται αρεστοί, είναι συνήθως όσοι έχουν το θάρρος να σπάσουν τα κοινωνικά στάνταρ και την τρέλα να υποστηρίξουν τις επιλογές τους και να διαχειριστούν τις συνέπειες των πράξεων τους, εκφράζοντας δημιουργικά την φαντασία τους.

Οι εννιά από τις δέκα σχέσεις έχουν προβλήματα γιατί ψάχνουμε στην επόμενη σχέση να βρούμε αυτά που υπήρχαν στην προηγούμενη, αφού δεν είναι σωστή η συνταγή γιατί θέλεις να το ξανά φτιάξεις λάθος ;

Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, ξεχωριστός και έχει την δικιά του ταυτότητα, αυτά δεν μπορούν ποτέ να είναι ίδια με άλλους.

Το θέμα είναι να το καταλάβουμε και να λειτουργήσουμε με τα δικά μας <<θέλω>> και <<μπορώ>> μέσα στο κοινωνικό σύνολο που υπάρχουμε και να μην καθησυχαζόμαστε ποτέ…