Secret Must logo

Βασίλης Μπαμπανιάρης – “Δεν ανήκω εδώ”

Ο Βασίλης Μπαμπανιάρης κάνει τα πιο κρυφά του όνειρα πραγματικότητα…

Βασίλης Μπαμπανιάρης -

Για αρχή θα θέλαμε να μας πεις λίγα πράγματα για σένα για να σε γνωρίσει το κοινό μας. Πως ξεκίνησες την πορεία σου στο χώρο της μουσικής και ποια ήταν τα ακούσματα που είχες μικρός;

Εγώ ευχαριστώ για το κάλεσμα!
Γεννήθηκα μια ανοιξιάτικη μέρα του Μαΐου στην Αθήνα,
μεγάλωσα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στην Κόρινθο και λίγο αργότερα στην Περαχώρα Λουτρακίου.
10 χρονών μπήκα στη φιλαρμονική του χωριού μου,όπου έμαθα θεωρία της μουσικής,τρομπέτα
και άλλα πνευστά όργανα και μαγεμένος από τους παιδικούς μου ήρωες
(Springsteen, Παπακωνσταντίνου, PinkFloyd), συνειδητοποίησα οτι το όνειρο μου ήταν να μάθω μουσική
και να παίζω κιθάρα.
Ξεκίνησα λοιπόν ταυτόχρονα με τη φιλαρμονική να μαθαίνω τα πρώτα μου ακόρντα και αργότερα
στην εφηβεία, άρχισα να παίζω με διάφορα γκρουπάκια, μέχρι που ανέβηκα στα 19 μου στην Αθήνα
για να συνεχίσω τις σπουδές μου σε ωδείο.
Κάπου εκεί άρχισα να γράφω τα πρώτα μου τραγούδια και λίγο αργότερα τους πρώτους μου στίχους …

Υπήρξε κάποιος που σε παρότρυνε να ασχοληθείς με το τραγούδι και σε ποια ηλικία έκανες τα πρώτα σου lives;

Η μητέρα μου με παρότρυνε ψυχολογικά και ο πατέρας μου με στήριξε οικονομικά. Αισθάνομαι τυχερός λοιπόν που είχα την παρότρυνση και των δυο
ώστε να ακολουθήσω το όνειρό μου!

Ξεκίνησα να παίζω σε κόσμο στα 17 μου, στα πρώτα μου lives με τα γκρουπάκια όπου έπαιζα ηλεκτρική κιθάρα.

Ήταν εύκολη η πορεία σου ως εδώ που έχεις φτάσει και θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που κατάφερες να ασχοληθείς με αυτό που αγαπάς ή είναι φιλόδοξοι  όσοι το επιδιώκουν;

Καταρχάς δε θεωρώ ότι έχω φτάσει κάπου ώστε να κοιτάω πίσω και να σκέφτομαι αν ήταν δύσκολη η εύκολη η πορεία μου.
Και όσο τραβάω το δρόμο μου νιώθοντας συνεχώς ότι “δεν ανήκω εδώ”, μόνο μπροστά μπορώ να κοιτάω, προσπαθώντας συνεχώς να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος
ώστε να κάνω και τον κόσμο γύρω μου καλύτερο…
Και μόνο τυχερός νιώθω, αφού μπορώ να ισορροπώ κάνοντας αυτό που αγαπάω. Είναι ψυχαναλυτική διαδικασία η δημιουργία και η τέχνη.

Πιστεύω πως θα νιώθαμε πραγματικά καλύτερα όλοι μας αν ακολουθούσαμε τα όνειρα μας, όποια κι αν είναι αυτά!

Με οποιοδήποτε τίμημα.

Θέλω να μου πεις αν πιστεύεις ότι ένας τραγουδιστής είναι καλό να είναι και μουσικός ταυτόχρονα;

Απο τη στιγμή που η φωνή είναι απο μόνη της ένα όργανο,το τελειότερο μουσικό όργανο που υπάρχει στη φύση,ο τραγουδιστής είναι ταυτόχρονα
και μουσικός απο τη φύση του…

Πιστεύεις ότι ένας τραγουδιστής πρέπει να παραμένει στο ύφος που τον εκφράζει ή να είναι πολυδιάστατος;

Πιστεύω οτι ένα τραγουδιστής πρέπει να παραμένει στο ύφος που τον εκφράζει και να γίνεται πολυδιάστατος μέσα απο αυτό το ύφος.

Πιστεύω ότι μόνο έτσι εξελίσσεται η μουσική, αλλά και ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Ξέρω πολύ καλά ότι είσαι τύπος της παράδοσης με την δισκογραφία. Τι είναι αυτό που σε «βγάζει από τα ρούχα σου» με τα νέα δεδομένα προώθησης;

Πιστεύω ότι είναι χάσιμο χρόνο να γκρινιάζουμε και να μεμψιμοιρούμε για την κατάσταση της δισκογραφίας, απλά παραμένω ρομαντικός
και νομίζω δικαιολογημένα,αφού μεγάλωσα σε μια εποχή που η δισκογραφία μεσουρανούσε ακόμα.

Ωστόσο, δεν παραπονιέμαι καθόλου για αυτά τα νέα δεδομένα,ίσα ίσα που έχω προσαρμοστεί με αυτά.
Ανήκω στη γενιά των καλλιτεχνών που δε πρόκειται να τους χαριστεί τίποτα. Και απο τη στιγμή που όλα περνάνε απο το χέρι μου
( απο το να γράψω ένα τραγούδι στο χαρτί,να το ηχογραφήσω, να το βγάλω σε cd, μέχρι να κάνω πρόβες με τους μουσικούς μου και να κλείσω live
για να παίξουμε) , είναι και στο χέρι μου να τα καταφέρω πιστεύω…

Ξέρεις κάποιο άλλο όργανο εκτός από κιθάρα;

Παίζω τρομπέτα, ευφώνιο,λίγο φυσαρμόνικα,λίγο τζουρά και λιγο λιγότερο πιάνο.

Πες μας δυο λόγια για την πρώτη σου δουλειά και φυσικά για το cd  που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό; Εκτός από το «Μονόγραμμα» ξεχώρισες κάποιο άλλο τραγούδι πιο πολύ;

Η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά κυκλοφόρησε το 2011 απο το “Μουσικό Ταχυδρομείο” και τη “No Label” με τίτλο “Μονόγραμμα”.

Οι στίχοι και η μουσική είναι δικοί μου (εκτός απο δύο κομμάτια όπου έχουμε συνυπογράψει τη μουσική με τον Γιάννη Μπάκουλη)
και σε ενορχήστρωση των “Πήγασος”.

Το δεύτερο album κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τη δισκογραφική εταιρία του Μίλτου Καρατζά τη “Final Touch” και την “Cobalt”

με τίτλο “Δεν Ανήκω Εδώ”, στα Public και φυσικά στα δισκοπωλεία που υπάρχουν ακόμα…

Οι στίχοι, μουσική,ενορχήστρωση και παραγωγή είναι δικοί μου, εκτός από ένα ποίημα της Στέβης Σαμέλη απο την ποιητική συλλογή που εκδόθηκε
πριν ένα χρόνο με τίτλο “Μια Βόλτα Στα Σύννεφα” (εκδόσεις Ιωλκός) όπου γράψαμε μαζί τη μουσική ….

Όσο για τα τραγούδια που ξεχωρίζω εγώ, δεν έχει σημασία να τα αναφέρω. Σημασία έχει για μένα ποια τραγούδια ξεχωρίζει και θα ξεχωρίσει εκείνος
που τα ακούει. Και το «Μονόγραμμα» δεν το ξεχώρισα εγώ, αλλά ο κόσμος. Άλλωστε αυτός είναι πάντα ο τελικός κριτής. Ο κόσμος και ο χρόνος!

Τι πλάνα έχεις για το μέλλον; Σχεδιάζεις κάποιες εμφανίσεις;

Σχέδια πολλά και συνεχώς! Οι live εμφανίσεις θα ξεκινήσουν τον Οκτώβρη στην Αθήνα και λίγο αργότερα στην Θεσσαλονίκη και στην επαρχία …
Θα προηγηθεί βέβαια η παρουσίαση του CD «ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΕΔΩ», όπου φυσικά θα είστε καλεσμένοι όλοι!

Που μπορούν να σε βρουν οι φίλοι μας;

Όσοι νιώθουν ότι.. «δεν ανήκουν εδώ», μπορούν να με βρουν στο παρακάτω link:
facebook: facebook.com/pages/Vassilis-Babaniaris

Και τέλος αφού σ’ ευχαριστήσουμε για τον χρόνο σου και να σου ευχηθούμε καλή επιτυχία στην νέα σου δουλειά θέλουμε να μας πεις το “Secret must” στη ζωή σου;

Εγώ ευχαριστώ πολύ το “Secret must” για τη φιλοξενία!

Το “κρυφό δικό μου πρέπει” λοιπόν, είναι το εξής :
Tα πιο κρυφά μου όνειρα, να προσπαθώ κάθε μέρα να τα κάνω πραγματικότητα…

Σας άρεσε; κάντε like για να ξέρουμε τι θέματα σας αρέσουν!

Facebook Comments

About the Author

Related Posts

Leave a Reply

*

Could not authenticate you.